Vruchtbaarheid is veel belangrijker voor de winstgevendheid van een bedrijf  dan de groeikracht en de vleeskwaliteiten van dieren. De economisch belangrijkste kerngetallen betreffende vruchtbaarheid zijn de tussenkalftijd en de leeftijd bij eerste kalving. Dit laatste is sterk afhankelijk van de omtrek van het scrotum van de vader. Bij sommige runderrassen is aangetoond dat de scrotumomtrek duidelijk gecorreleerd is met de hoeveelheid en kwaliteit van het geproduceerde sperma. Met andere woorden, een stier met een bovengemiddelde scrotum omtrek zal meer en beter sperma produceren dan zijn leeftijdgenoten wat logischerwijs de drachtigheidsresultaten kan beïnvloeden. Gezien dit grote belang zijn daarom internationaal aanvaardbare minimumnormen vastgesteld waaraan dekstieren moeten voldoen.

Scrotumomtrek blijkt ook een duidelijk overerfbaar kenmerk te zijn, wat betekent dat de zonen van een stier met een bovengemiddelde scrotumomtrek een gemiddeld hogere scrotumomtrek hebben dan zonen van een stier met een lagere- of gemiddelde scrotumomtrek. Daarnaast is dit kenmerk ook belangrijk voor vaarzen , aangezien de dochters van een stier met een bovengemiddeld scrotum omtrek vroegrijper zijn en dus als vaars vroeger bronstig zullen worden en vroeger drachtig kunnen raken.  Dit leidt tot de geboorte van een eerste kalf op jongere leeftijd, wat een grote impact heeft op bedrijfseconomisch. Daarom is het belangrijk om bij het kiezen van een stier rekening te houden met de omtrek van het scrotum. Hoe groter de scrotumomtrek van een stier, hoe vruchtbaarder en economisch waardevoller de stier zal zijn. BWB stieren ouder dan twee jaar met een scrotum omtrek boven de 40 cm zijn zeer zeldzaam, maar dergelijke stieren kunnen wel de vruchtbaarheid van het BWB ras verbeteren. Levensomstandigheden en voeding hebben ook invloed op de vruchtbaarheid. Voldoende bewegingsruimte en een zachte bodem met voldoende grip zorgen voor een langere-  en expressievere tocht. Zorg tijdens de opstalperiode voor voldoende daglicht in de stal. Vaak wordt ongeveer 10% van het gebied bedekt door daglichtopeningen in de gevels en het dak. Goede hygiëne rond het kalven bevordert  bovendien het herstel en hierdoor ook het tochtgedrag van de koe.